ΠΑΣΠ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
Σαν σήμερα συμπληρώνονται
43 χρόνια από τις 17/11/73, από την ποιο σημαντική αντίσταση του φοιτητικού κινήματος
ενάντια στην Χούντα, και την ακόμη σημαντικότερη κραυγή υπέρ της Δημοκρατίας.
Η εξέργεση ξεκίνησε με την κατάληψη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου
από φοιτητές, δίνοντας νέα έμφαση στον αντιδικτατορικό αγώνα. Το φοιτητικό κίνημα
μεταμορφώθηκε μέσα σε λίγες ώρες ένα παλλαϊκό κίνημα ενάντια στην Χούντα των Συνταγματαρχών.
Ο στρατός αμέσως περικύκλωσε το Πολυτεχνείο
ώστε να αντιμετωπίσει τις ενωμένες φωνές των φοιτητών. Τρεις μέρες μετά, το πρωί
της 17 Νοέμβρη, η κατάληψη έληξε με αιματοχυσία καθώς τα άρματα μάχης έκαναν είσοδο
στο χώρο του πολυτεχνείου δολοφονώντας αθώους φοιτητές, αθώους αγωνιστές που ονειρεύονταν
μια Ελλάδα ελεύθερη, την Ελλάδα της ελπίδας. Ένωσαν τις φωνές τους και προσέφεραν
τις ζωές τους ανοίγοντας τον αιματοβαμμένο δρόμο για την ανατροπή της Χούντας επτά
μήνες μετά.
Εκείνη την μέρα οι μάχες της Νεολαίας γράφτηκαν με χρυσά
γράμματα στην ιστορία και οι αγώνες τις για Δημοκρατία θα μείνουν ανεξίτηλοι στο
πέρασμα του χρόνου. Οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου έβαλαν πάνω από όλα το ΕΜΕΙΣ και
όχι το εγώ, η Δημοκρατία νίκησε τον ολοκληρωτισμό,
το Πολυτεχνείο νίκησε τον φασισμό.
Πράγματι, η 17 Νοέμβρη είναι τόσο επίκαιρη όσο ποτέ, σε
μέρες τις οποίες γίνεται λόγος αν είναι Δημοκρατία αυτήν που ζούμε, αν είναι Παιδεία
αυτήν που έχουμε, αν τελικά είναι κοινωνικό κράτος αυτό που έχουμε; Δυστυχώς, σε
μια Ελλάδα με οικονομική ύφεση, κοινωνικοπολιτικά προβλήματα, ευρωπαϊκή επιτήρηση,
γίνεται λόγος αν είναι αυτήν η Δημοκρατία για την οποία πάλεψαν οι φοιτητές του
Πολυτεχνείου. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να δώσει
και πάλι το αγωνιστικό παρόν καθώς και το εναρκτήριο λάκτισμα για την ανατροπή αυτής
της μονόπλευρης, αντιλαϊκής, νεοφιλελεύθερης και βάρβαρης πολιτικής που εφαρμόζεται.
Φαινόμενα όπως αυτά, δεν μας επιτρέπουν να υποχωρούμε,
αλλά μας επιβάλλουν να ορθώνουμε το δικό μας ανάστημα μπροστά σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε
καταστρατηγεί τη Δημοκρατία. Μας παροτρύνουν να μένουμε πιστοί στις δικές μας αρχές
και αξίες, τις δημοκρατικές και τις διαχρονικές.
Όπως οι φοιτητές πάλεψαν για ελευθερία, ήρθε η ώρα μας
να παλέψουμε για Ισότητα, Αυτονομία, Ισονομία. Δικαίωμα μας είναι να Ονειρευόμαστε, να Οραματιζόμαστε, να Αγωνιζόμαστε!
Σήμερα οι μάχες του Πολυτεχνείου είναι πιο επίκαιρες γιατί
αμυνόμαστε ενάντια στην πλήρη διάλυση του δημόσιου πανεπιστημίου, για να είναι όλοι
νέοι μέσα σ’ αυτό, χωρίς να λείπουν πολλά από ποικίλους αποκλεισμούς, χωρίς να είναι
παρόν μόνο το κορμί τους λόγω του τύπου σχολείου που προωθείται από τις πρώτες τάξεις
του Δημοτικού. Ταυτόχρονα οφείλουμε να καλλιεργήσουμε τις αγωνίες, και τον αγώνα
των αγωνιστών του Πολυτεχνείου που πάλευαν για ένα κράτος κοινωνικής δικαιοσύνης,
ελευθερίας και όχι μόνο «δεξιοτήτων». Έτσι ονειρεύονταν και πάλευαν και για μια
κοινωνία που δεν θα τιμωρεί με αποκλεισμούς τη νέα γενιά, αλλά θα οδηγείται πέρα
από τα κάτεργα που σήμερα βιώνουμε με ουσιαστικές ανατροπές. Έχουμε ανάγκη ενός
νέου τύπου εκπαιδευτικού, ενός νέου τύπου μαθητή, ενός νέου τύπου πολίτη και εργαζόμενου,
ενός νέου τύπου ανθρώπου: συλλογικού, αλληλέγγυου, ελεύθερου, εραστή της αλήθειας,
της ομορφιάς, της γνώσης και του αγώνα.
Χρέος της γενιάς μας είναι να προάγουμε και να αγωνιζόμαστε
για την δημοκρατία. Αγώνας που στο παρελθόν δεν έμεινε αναίμακτος. Μετράει θύματα
που έπεσαν για τις ιδέες τους και τα πιστεύω τους. Ως ΠΑΣΠ είναι υποχρέωση μας και
θα παλέψουμε για τα προοδευτικά και δημοκρατικά ιδανικά.
ΠΑΣΠ Φιλολογίας
Δύναμη Ανατροπής